سندرم داون

سندرم داون یک اختلال ژنتیکی است که ناشی از وجود یک کروموزوم اضافی در سلول‌های بدن است. این اختلال اغلب با ویژگی‌های فیزیکی و ذهنی خاصی همراه است. افراد مبتلا به سندرم داون معمولاً دارای ویژگی‌هایی نظیر چهره گرد، چشمان مایل به بالا و متمایل به پوف بودن، گوش های کوچک و پهن، کوتاه قدی، و مشکلاتی مانند تأخیر در توسعه ذهنی و یادگیری هستند. این اختلال به دلیل وجود یک کروموزوم اضافی به نام کروموزوم ۲۱ در سلول‌های بدن اتفاق می‌افتد. این کروموزوم اضافی می‌تواند به صورت کامل یا جزئی باشد و می‌تواند عوارض مختلفی را در افراد مبتلا به این سندرم ایجاد کند. افراد مبتلا به این سندرم ممکن است مشکلاتی در حافظه کوتاه‌مدت، توجه، و مهار عملیات حرکتی داشته باشند. آنها همچنین ممکن است دچار مشکلات قلبی، مشکلات شنوایی و بینایی، مشکلات گوارشی و مشکلات تنفسی نیز شوند. درمان این سندرم بیشتر به مدیریت عوارض و پشتیبانی از نیازهای زندگی فرد بستگی دارد، از جمله آموزش و پشتیبانی آموزشی، درمان‌های پزشکی برای مشکلات فیزیکی و روانی، و حمایت از خانواده‌ها در مدیریت زندگی روزمره فرد مبتلا.